Maar eens Mexico verkennen!

Hola!

Het is al meer dan een maand geleden dat ik mijn laatste blog online heb gezet. Dat wil zeggen dat ik al meer dan een maand in Mexico woon.

In deze maand heb ik flink wat meegemaakt, dus dit wordt een wat langere editie van mijn maandelijkse blog. BE PREPARED!

Ik had in mijn eerste blog beloofd dat ik foto's online zou zetten, maar na het overlijden van mijn telefoon ben ik deze foto's helaas verloren :(

Mijn laatste reisverslag was geloof ik op een zaterdag gepost, dus ik had nog geen lessen gevolgd. Laat ik beginnen te zeggen dat lessen hier niet veel voorstellen. Sommige toetsen worden op vrijdag uitgedeeld, in het weekend gemaakt en maandag ingeleverd. Ik kan dus alle antwoorden rustig opzoeken op mijn laptop, nice!
Ik heb ongeveer 3 uur les per dag. Huiswerk stelt ook niet veel voor, dus veel vrije tijd :)

2 weken geleden stond de eerste trip op het programma. Samen met 3 fransen, 3 french-canadians en een italiaan vertrokken we naar Acapulco. Acapulco is een badplaats aan de westkust van Mexico. Vroeger was het dé vakantieplek voor Amerikanen, maar door veel criminaliteit in de regio is dit sterk afgenomen. De buitenwijken van Acapulco worden als de gevaarlijkste plekken in Mexico gezien, not good.
Gelukkig verbleef ik in het toeristische centrum van Acapulco, 30m van het strand, waar het wel veilig is.

Om in Acapulco te komen stond een 12-uur busreis op de planning. Tijdens de reis reed ik door veel gebieden die niet zouden misstaan in een Breaking-bad aflevering. Zand, af en toe een groepje cactussen en verder HELEMAAL niets.

Na s'ochtends te zijn aangekomen hebben we de hele dag op het strand gelegen om bij te komen van een helse busreis, not bad.
S'nachts zijn we de "Acapulco strip" afgegaan om eens flink goed te feesten. Bijna alle clubs in Mexico zijn "open bar". Dit wil zeggen dat je €10 entree betaald, en eenmaal binnen is alle drank gratis!!
Acapulco wordt niet echt overspoeld met toeristen, dus het leek wel alsof ik honing aan m'n kont had, want werkelijk ALLE proppers probeerde ons groepje bleekscheten naar binnen te werken.
Net na 5 uur s'ochtends terug in het hotel gekomen is iedereen naar bed gegaan en heb ik een halfuur lang in de lobby gezeten. Jammer genoeg had ik geen laptop bij me, maar om 5:30 heb ik Jan-Dirk ingeschakeld en heb ik diep in de nacht (bijna s'ochtends al) Feyenoord-020 zitten luisteren ahaha. Als je wel eens naar Rijnmond luistert weet je dat het 10x spannender is als je geen beeld hebt en het alleen moet doen met het geschreeuw van 2 hyper-hysterische Rotterdammers. Terwijl het hele hotel al lag te slapen verbouwde ik bijna de halve lobby elke keer als Kazim of Boetius een kans verprutste. Tijdens de wedstrijd heb ik in bed verder geluisterd. In de rust is de muziek op Rijnmond nou niet echt up-tempo, dus ben ik in de theepauze in slaap gevallen.

Het hoogtepunt van de strip in Acapulco is een 60m verlichte toren waarvan je kan bungeejumpen. Na het de eerste dag al te hebben overwogen, was het op dag 2 toch echt tijd om mezelf over te geven aan de zwaartekracht. Het is best verontrustend als je voordat je gaat springen je een formulier tekent waar letterlijk staat: "Wij, Bungee Acapulco, zijn niet aansprakelijk voor ernstige verwondingen of dood", goed vooruitzicht joh!

Na een half uur in spanning te moeten wachten werd ik verzocht om de lift naar boven te nemen. Op 60m hoogte, waar de wind aardig sterk was, werd mij een tuigje omgedaan en werd het touw aan mijn benen geknoopt. Ik kan je zeggen, op dat moment slaan je hersenen op hol en stel je je alle mogelijke doemscenario's voor. Eenmaal op het randje, kijkende naar de afgrond en alle mensen beneden voel je je heel maf. Wetende dat als het fout gaat, het niet goed afloopt. Als een ware superman spreiden ik mijn armen en sprong ik naar voren. Terwijl ik razendsnel richting grond suisde dacht ik alleen maar:" whahahah bitches, ik heb het gedaan", dat dacht ik, totdat je met ongeveer dezelfde snelheid weer omhoog wordt getorpedeerd. Gelukkig heb ik het moment-suprème op een Cd'tje staan, dus die zal ik binnenkort eens ff op Facebook zetten.
De rest van de trip bestond vooral uit: strand, zon, drank en heerlijk Mexicaans eten.

Het plan was om het weekend na de Acapulco trip rustig aan te doen. Dit vooral omdat het toch wel hard ging met de financiën. Dit was het plan totdat er een trip georganiseerd werd door een bij de school aangesloten travel agency. De trip ging naar Puerto Vallarta, een badplaats ten westen van Guadalajara.
Met 60 studenten, waaronder veel internationale, vertrokken 2 bussen s'nachts naar Puerto Vallarta. Puerto Vallarta's trekpleisters bevinden zich op zee (later meer). Na de bus te hebben verlaten werden we per 8 personen in kleine bootjes gezet. We hadden al geruchten gehoord dat er in dit deel van de Pacific walvissen gespot zouden kunnen worden. Gewapend met waterdichte camera's, een legioen aan GoPro's en een goed stel ogen gingen alle kleine bootjes op jacht naar de walvissen. Na iets meer dan 10 minuutjes toeterde een van de bootjes, het sein dat walvissen gespot waren. Nadat alle bootjes zich bij het toeterende bootje had gevoegd troffen we 2 walvissen aan! 1 hele grote, en een wat kleinere. Vraag me ajb niet welk soort de walvissen het waren, want ik heb werkelijk geen idee. De grote walvis was niet echt enthousiast, maar de baby-walvis had er duidelijk zin in. Als een dolfijn sprong de walvis meerdere keren uit het water om vervolgens op het water te klappen. BAAS!!

De weg ging vervolgens nog verder uit de kust, waar midden in de zee een groepje eilanden lag. Rondom de eilanden lagen verschillende boten, de meeste gevuld met dikke Amerikaanse toeristen. Ons werd verzocht een zwemvest aan te doen en richting het eiland te zwemmen. Ik had al foto's gezien, maar wat ik op/in het eiland aantrof komt rechtstreeks uit een fotoboek. Ik zal wat foto's toevoegen, maar zoek maar eens op "Marietas" om echt goede foto's te zien. Een Marietas is een eiland met een uitgehold midden. In dit midden ligt een strand en is het dak dus open. JE WEET NIET WAT JE ZIET!
S'nachts gingen we met de hele groep het nachtleven maar eens ontdekken. Aangezien we met 50-60 personen waren kregen we korting van een van de clubs. Entree was inbegrepen in de trip en drank was gratis, dat maak je niet vaak mee hè :D

Aangezien Puerto Vallarta noordelijker licht dan Puebla, kom je al gauw de Amerikaanse invasie tegen. Ik dacht dat Nederlanders goed waren in compleet overnemen van dorpen tijdens de zomervakantie, maar de Amerikanen slaan alles. Nu viel het dit keer wat meer op, aangezien wij tijdens de Superbowl in Puerto Vallarta waren.
-Voor wie niet weet wat de Superbowl is, dit is de finale van de nationale Football-league, qua ambiance vergelijkbaar met een Champions League of WK-finale. -
Anyways, we waren daar dus tijdens de Superbowl en aangezien het flinke regende op de 2e dag waren we genoodzaakt om een cafe op te zoeken en de Superbowl te kijken.

Op de weg terug naar Puebla zijn we gestopt in het dorpje Tequila. Zoals de naam al verraad is dit hét dorpje waar de drank vandaan komt. Natuurlijk stond op de planning om hier de grootste Tequila-fabriek te bekijken. Na een rondleiding in het Spaans waar ik overigens geen zak van verstond, werden we uitgenodigd plaats te nemen aan picknicktafeltjes om ons te onderwerpen aan een heuse Tequila-proeverij. Ik dacht dat we misschien 3 verschillende soorten Tequila zouden proberen, nou niet dus, dit werden er 12. Strategisch heel slim, aangezien we hierna naar de Tequila souvenirshop konden om drank te kopen. Gaat wat soepeler als je 12 Tequila achter je kiezen hebt!

Na dit toeristisch uitstapje reden we weer verder naar Puebla. Het toilet van de bus was kapot en aangezien we op dat moment weer in Walter-White gebied reden en het ongeveer anderhalf uur zou duren totdat we een wc zouden tegenkomen moesten we improviseren. Gelukkig reden we op dat moment in een langzaam rijdende file. De deuren werden geopend en één voor één rende mensen naar buiten om hun behoefte te doen om daarna te voet de rijdende bus weer in te halen. Ik zal je zeggen ik heb die cactus de regenbui van z'n leven gegeven haha.

Net toen we uit de file kwamen kregen we een flinke dreun te verwerken. De motor lekte, wat later de cooler bleek te zijn. In plaats van 14 uur, hebben we 22 uur over de terugreis gedaan. Net als in Titanic (vrouwen en kinderen eerst!) werden alle vrouwen overgezet op de nog wel werkende bus en moesten de mannen achterblijven in de kapotte bus. Oeffff!

Twee dagen geleden (zondag red.) ben ik naar Veracruz geweest. Na Rio de Janeiro wordt hier het grootste carnaval ter wereld gevierd. Totaal niet te vergelijken met het Brabantse carnaval. In Veracruz worden wegen afgesloten, podia gebouwd en wordt er vervolgens naar een parade gekeken. Klinkt heel saai, maar dit is het zeker niet. Mexicanen zijn wat feestjes betreft wat uitbundiger dan Nederlanders, zo ook tijdens carnaval. Overal muziek, drank, dans en een goed humeur en je hebt een fantastisch feest. Aangezien 1.2L bier €2,20 kostte kon ik mij er ook prima vermaken hoor ahaha.

Ik heb nog wel meer te vertellen, maar dat laat ik voor een volgende blog.
Was weer ff leuk om iedereen op de hoogte te houden van mijn avonturen!
Foto's volgen!

Nos Vemos!

Mitch